झाड आणि पाखरू (८)

सायंकाळ

होताच

करून

नखरे

फांद्याफांद्यांतून

डोकावतात

पाखरे!

झाड आणि पाखरू (७)

बोलता-चालता
येत नाही...
झाडे जगतात
कशासाठी?
बहुधा,
त्यांच्याभोवती
किलबिलणाऱ्या
पाखरांसाठी...!

झाड आणि पाखरू (६)

वसंतात

पाखरांचा

सहवास...

शिशिरात

खेळ

खलास!

झाड आणि पाखरू (५)

वाऱ्याने

वाहत राहावे

पाखराने

गात राहावे

मुक्‍या

पांगळ्या

झाडाने

स्तब्ध

शांत

पाहत राहावे

झाड आणि पाखरू (४)

झाडावर
पक्षी आले
पर्णांचे
पैंजण झाले
मैफल संपता
पक्षी
झाडास
सोडुनि गेले...

झाड आणि पाखरू (3)

झाडाखालचा
पाचोळा
म्हणजे
एक कोडं...
बहुधा
जगण्यासाठी
केलेली
तडजोड!

झाड आणि पाखरू (२)

पाखराच्या
चोचीमध्ये
जीव
झाडाचा गुंतला
सवे
उडायचे होते
पाय
मातीत रुतला...

झाड आणि पाखरू (१)

काल

पाखराला

आधार दिलेला

तुझा हात

आज

रिक्त आहे...

वेड्या,

फांद्याफाद्यांवर

उडणारी

ही

पाखरांची

जात आहे!

पाऊस (६)

बेभान

पावसाने

केले

मला

ओलेचिंब...

जलही

थरथरले

कसे पाहू?

प्रतिबिंब!

पाऊस (५)

किती तरी
यज्ञ केले
पाऊस काही
आला नाही...
आता
हे धगधगते
यज्ञकुंड
विझवायचे
तरी कसे?

सत्कार!

दमलो!...
झाले फार
वाटते आता
व्हावे ठार...
स्वतःच्या
हाताने
स्वतःच्याच
गळ्यात
घालून घ्यावा
पुष्पहार...
करावा
स्वतःच स्वतःचा
अंतिम
जंगी सत्कार!

पाऊस (४)

दिवस आले

गरजत

पावसाचे

सृष्टीने केले

स्वागत

पावसाचे

तू मात्र

बसलास

घरात एकटाच

लिहीत ते गीत

पावसाचे

माझ्या नयनी

अश्रू...

की ओघळती

थेंब ते

पावसाचे?